• Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
  • Skip to footer

Fashion Symbols with Aynura Maye

Bringing together the opposites

  • AQA Series
  • Galosce Zhiguli
    • Qaloş Jiquli
  • Fashion
    • Fashion & Myths
  • The (Un)Conscious
  • About Me
  • Contact
You are here: Home / Archives for Galosce Zhiguli

Galosce Zhiguli

Invisible Shades of Success. Artist Designer Fidan (Ilqar) Abdullazade

May 12, 2022 by Aynura Maye

And her journey to build herself in Italy – what it takes an outsider artist to settle down in the cradle of art.

The guest of Galosce Zhiguli for this month is Fidan Ilqar. I didn’t know her before and it was a pleasant surprise to discover her in Italy. She is one of those unusual people who has two sides to her – laid back creative soul and stubborn, result oriented mind.

At some point in her life she made a decision that so many don’t find courage to make and linger stuck in one place for years. At the blooming moment of her career in her hometown Baku she has decided to leave everything behind to build herself in Italy, the cradle of art and creativity. Was it easy? Absolutely no. Was it worth it? Absolutely, yes! Now she is glad to have resisted long enough to arrive in a place where she is already thinking to realize her dream project. A creative intiative that would bring people together from Italy and Azerbaijan. She just gave a hint to it, not much information, we have to follow her to see what she is up to.

Our talk also gave an interesting insight into what it takes for creative people to build themselves outside of their own culture from resilience, adaptability, openness to grow to the strength to handle the pain of growth – not an easy feat.

Enjoy. Do not forget to check out her portfolio on Behance.

Click this link to read Azerbaijani version of the article here

When one goes thru this process, one realizes that being excluded is very real in a culture and country where one does not belong. One really tests the boundaries of one’s will.

– Fidan

Fidan, how did you make the decision to leave your life behind and move to Italy to build yourself?

Back in 2008, after graduating from my bachelor degree I went to Florence for master’s degree at Florence Design Academy. Then I returned home upon gradution and started to work as a freelancer and also in different creative agencies. It was in my last workplace thru which I had to visit Milan in 2013 and there something clicked, my love for Italy decided everything for me for the coming years – second master’s degree at IED (Istituto Europeo di Design) and eventually building myself in Milan. I found the projects that we did during my studies at IED with the industry and business quite attarctive, so next I was interested in professional experience. Back then, at the end of my studies my university found an internship for me at a construction engineering company that was designing Kirazli-Halkali subway line in Istanbul. I was in charge of interior design of the station. I didn’t extend my contract when my time was up as I was interested in more artistic work that required more creativity.

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

Did you find what you were looking for?

By the time my internship was over I had realized that I needed to learn Italian language well to be able to integrate and open new doors. So all my focus was on learning the language and the culture. In fact, the miracle happened afterwards. As I started to connect with Italians and local people, doors started to open up for me and offers started to flow in. That is how I started to work as free lance designer and artist.

What were your studies excatly?

I did my bachelor degree on industrial design at Baku Academy of Fine Arts. But in general, I’d describe my profession as artist designer. I did both of my master studies in Florence and Milan in interior design. But my work is not limited to those only. By nature I am a creative person, since early years of my life I’ve participated in artistic contests in the country and in the larger region and always went home with recognition, often holder of the first place. When I say artistic contests, I do not mean painting only, also photography.

I have a feeling that free lance work is what you prefer.

Well, I am a creative person and to create I need my own space, my own atmosphere. I’ll confess something – the internship that IED has found for me would have been a door to success for many. But not for me. I couldn’t see it as success. And the reason is that there was little space for creativity. It was mostly engineering work based on strict schedule. This was the only reason why I didn’t want to renew my contract.

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

How did you manage to survive and thrive in a foreign country as an incomer without a stable job in such a competitive sector that you are in?

I truly believe in what I am going to say. Everybody who decides to build her or his carrer outside of her or his home country, in a foreign country goes thru a deep transformation. It is a depressive process. One either makes it or doesn’t make it. I came to Italy to study once and returned back. Second time I didn’t want to repeat it. I was determined to make it happen here, so that dreadful transformation process was inevitable. The test wasn’t easy at all. In fact, the contrary is true. I endured a moral and emotional test, pain of transformation and growth. When one goes thru this process, one realizes that being excluded is very real in a culture and country where one does not belong. One really tests the boundaries of one’s will. That is what I did. Yet I promised to do my best so that when I fail, I know that I’ve given my best and I’ve tried my best. The first barrier was the cultural one. I had to learn the language and undertand the culture to be able to mingle in. I was determined to test my will. That is how it all started. In fact, miracle happened after I learned Italian. I was able to integrate and mingle with local people. Eventually, I managed to build contacts with galleries and even collaborate with them. That was the moment when success started to smile at me. I had promised myself to do my best, to test the boundaries of my own will. I just didn’t want to regret later for not trying.

All in all, I should say it wasn’t easy, not at all. I tested my mental and emotional boundaries on this path. But along the way I got to know people and made connections that changed my life. Now I’ve built a certain circle and certain life.

Tell us about your paintings?

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

Well I’ve started to paint since childhood, colors have always been part of my life, source of my fascination. With years I realized that  it is how I express myself, it is my way of communicating with the world. When I was small I used to paint still life, put out installations etc. I have participated at contests and have always gone home with recognition. Currently, I work on a series called Woman. This is what I find close to my heart now, thru this series I try to transmit many qualities woman carry – tender, sensual, strong, caring so many qualities behind her soft looks. As for the technique, I use different techniques. My preferred technique used to be oil on canvas, but now I opt for mixed technique. At the moment, I am collaborating with different galleries in Italy.

I should say, it hasn’t been an easy journey. Only after learning Italian this window started to open up. Building connections in that world makes the difference. It is a constant work. The last collaboration was with Fuori Salone with the Woman Series of mine in 2018 Design week of exhibition “Giardino dei visionari”.

How did you handle the first months of the pandemy? I mean the period of lockdown?

To be honest, it wasn’t that bad. Like everybody else, together with my Itlaian roommate we closed ourselves in. That time I used to work for Gucci. I worked more than I did before, but I wasn’t bored. I didn’t feel how the time passed.

View this post on Instagram

A post shared by Gucci Beauty Official (@guccibeauty)

Tell us more about your work at Gucci.

It wasn’t easy to get a job at Gucci. Only a year after I submitted my job application they contacted me. Even though my background was in interior design, they had offered me a job in graphic design. That is how I started working there. What was new for me at Gucci was the attention they paid to each detail. Maybe in stores these details are not even noticed, but we spent a month or two on each small detail. Sometimes I think we underestimate details. Sometimes it is the details that keep a certain product in market for years. The department I worked at was responsible for accessories design, colors etc. It was an invaluable experience. But now I’d like to start a project of my own.

View this post on Instagram

A post shared by Gucci Osteria (@gucciosteria)

I am curious what sort of plan do you have in mind – will it be in Italy or in Azerbaijan?

I’d rather not give out much information beforehand. But it will include art, painting, creativity, will be something between Italy and Azerbaijan. The objective of the project will be to bring two cultures – Azerbaijani and Italian culture together. I truly believe in power of exchange and integration of ideas, cultures. In that case both sides learn, not just one side. We will learn from Italians, also they will learn something from us, at least they will be informed about this part of the world.

What would be your advice to Azerbaijani youth who wants to follow dreams?

Education is important. Knowing how to use application is not enough. Design is not that simple. It is good to know techinical parts of work, but not enough. Talent is important. To me, equally imprtant is to always try to expand one’s horizon. Curiosity, traveling, learning new things are important. I had a teacher who used to say do not sit at home to come up with an idea. Once you walk out of your door you’ll see that idea has been thought and realized many years ago. Stay hungry to learn, do not try to create great things, try to modify a small detail of something. That will be newness. That’s why always learning from others, exchange and interaction are important.

.

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

“Made in İtaly” – what does it mean to you and how we can benefit from this know-how?

The first word that comes to my mind is Quality. Quality and durability. We, only thru interaction and exchange of youth, can find ways to benefit from this experience. I’d say we have very talented youth and qualified professionals, people with great craftsmanship and great ideas. I mean, the potential is there, it just needs to be rediscovered, retrained and exposed.

Click to read Azerbaijani version of the article

Filed Under: Galosce Zhiguli, Uncategorized Tagged With: artist, Azerbaijan, ceativity, designer, interior designer, Italy

Uğurun görünməyən tonları. Rəssam dizayner Fidan (İlqar) Abdullazadə

May 12, 2022 by Aynura Maye

Qaloş Jiquli seriyasının bu ay qonağı Fidan İlqardır. Fidanı mənim kimi əvvəllər tanımayanlar bu müsahibədən sonra onu unutmayacaq. Çünki Fidan həyatının bir məqamında çoxlarımızın vermək istədyi, lakin cürət edib verə bilmədiyi bir qərarı verib. Bakıda işinin və karyerasının ən çiçəklənən zamanında peşəkarlığını İtaliyada növbəti səviyyəyə yüksəltmək qərarına gəlib. Bu yol nə qədər dumanlı və çiskinli olursa olsun, qərarından donməyəcəyinə söz verib. Asan olub? Qətiyyən. Amma yaradıcılığın beşiyi olan ölkədə öz imzasını atmaq üçün illərlə çalışan Fidan artıq iki ölkənin mədəniyyətini bir araya gətirəcək layihə başlamağı düşünür. Fidanı tanımaq mənə çox xoş sürpriz oldu, məncə sizin üçün də belə olacaq.

Fidanla işi, həyatı, keçdiyi sınaqlar, rəssamlıq, dizaynerlik, İtaliya təcrübəsindən faydalanmağın yolları barədə söhbət etdik. Ümidvaram, Fidanın cəsarətli qərarı, inadkarlığı və əldə etdiyi uğurlar öz arzusunun ardınca getmək istəyən gənclərimizi cürətləndirəcəkdir.

Fidanın dizayn portfeli ilə behance şəbəkəsində tanış ola bilərsiniz.

Məqaləni ingilis dilində buradan oxumaq mümkündür.

İnteryer dizayn təkcə proqramdan istifadə etməyi bilmək deyil. Təhsil vacibdir. Ancaq deyərdim dünya görüşü də eyni ilə vacibdir. 

– Fidan

Fidan, necə oldu İtaliyaya gəldiniz və burada peşəkar kimi yetişməyə qərar verdiniz?

Bakıda bakalavr təhsilini başa vurandan sonra 2008-ci ildə ildə Florensiya Dizayn Akademiyasına qəbul olunub, orada magistr təhsili almışam. Təhsilimi bitirəndən sonra Bakıya qayıtdım və dizayner kimi həm sərbəst, həm də fərqli şirkətlərdə çalışdım. Son şirkətdə çalışanda Milana səfər etməli olduq və orada olanda yenidən təhsil almaq qərarı verdim. İED (Avropa Dizayn İnstitutu) institutuna daxil oldum və ikinci magistr təhsilimi aldım. Artıq 2013-cü il idi. Əslində təhsil aldıqdan sonra Milanda iş təcrübəsi qazanmaqda da maraqlı idim. Magistr təhsili zamanı böyük şirkətlərlə əməkşdaşlıq layihələri üzərində işləmişik. Birbaşa biznes və sənaye dünyası ilə bağlı olan layihələr üzərində işləmək maraqlı idi. Universiteti bitirəndən sonra universitet özü məni memar inşaat mühəndis şirkətində staja göndərdi. Həmin şirkət o vaxtlar İstanbulda Kirazlı-Halkalı metro xəttinin tərtibi ilə məşğul idi. Xəttin interyer dizaynını mən verirdim. Ancaq vaxtım bitəndən sonra müqaviləmi uzatmamaq qərarına gəldim. Çünki, daha yaradıcı işlə məşğul olmaq istəyridim.

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

Tapa bildiniz?

Stajı bitirəndən sonra arzuladığım işlərdə çalışmaq üçün italiyan dilini yaxşı bilməli olduğumu anlamışdım. Ona görə çox qızğın şəkildə italiyan dilimi mükəmməlləşdirmək üçün çalışdım. Bununla da həyatım çox müxtəlif və müsbət istiqamətə dəyişdi. İtaliyanlarla ünsiyyət qurmağa və əlaqələr yaratmağa başladım. Tezliklə, fərqli şirkətlərdən təkliflər gəlməyə başladı və beləcə yolum açıldı. Sərbəst dizayner, rəssam kimi işləməyə başladım.

Universitetdə hansı ixitsas üzrə təhsil alırdınız?

Bakıda Rəssamlıq Akademiyasında bakalavr təhsilimi sənaye dizaynı üzrə almışam. İxtisasım ümumiyyətlə dizayner rəssamdır. Həm Florensiya Dizayn Akademiyasında, həm də İED institutunun Milan filialında isə hər iki magistr dərəcəmi interyer dizayn üzrə etmişəm. Amma fəaliyyət dairəm təkcə bununla məhdudlaşmır. Müxtəlif yaradıcı işlərlə məşğul oluram. Hələ gənc yaşlarımdan rəssamlıq müsabiqələrində iştirak etmişəm, sərgilərə qoşulmuşam və demək olar ki, həmişə uğurlu nəticələr əldə etmişəm. Hətta bəzi fotoqrafiya sərgilərinə fotoqraf kimi qatılmışam və çox vaxt da qoşulduğum yarışmaların qalibi olmuşam.

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

Siz deyəsən daha çox sərbəst dizayner kimi işləməyi üstün tutursunuz.

Bəli, mən yaradıcı işlə məşğulam, ruhən yaradıcı insanam. Mənə yaradıcılığımı ifadə etmək üçün mühit lazımdır, öz məkanım olmalıdır. Məsələn, universiteti bitirdikdən sonra universitet vasitəsi ilə tapılmış iş əslində böyük nəaliyyət idi. Lakin, mən o cür baxa bilmirdim. İşimin mühandisliklə sıx bağlı olması mənim ruhumu sıxırdı. Yaradıcı iş üçün tələb az idi. Daha çox qrafik üzərində qurulmuş iş idi.

Bir əcnəbi olaraq başqa ölkədə sığortalı iş yeri olmadan, bu cür rəqabətli sahədə müstəqil dizayner kimi çalışmağı necə bacardınız?

Məncə, xarici ölkəyə köçən insanların hamısı bir depressiv transformasiya dövrü keçir. O dövrü insan aşmağı bacarır, yaxud bacara bilmir. Bir dəfə gəldim İtaliyaya oxudum qayıtdım və növbəti dəfə onu etmək istəmədim. Açığı çox çətinliklərdən keçdim, mənəvi və düşüncə sınağım ağır oldu. Öz ölkəndən kənarda olanda, immiqrant hesab olunaraq kənarda qalmaq çox realdır. Ancaq fikirləşdim ki, əlimdən gələni edim. Alınmasa, heç olmasa bilərəm ki, cəhd etdim. Gücümü və bacarığımı sınamaq qərarına gəldim. Beləliklə, dil öyrənməyə başladım. Artıq anlamışdım ki, dili öyrənməyincə, yerli mədəniyyəti anlamayınca mümkün olmayacaq. Özümə söz verdim ki, inteqrasiya edim və sona qədər gedim, bilim ki, bunu sona qədər etdim. Dili öyrənəndən sonra bir çox qapılar açıldı. Qalereyalar ilə tanış oldum, hətta əməkdaşlıq etməyə başladım və çox uğurlu alındı. Ümumiyyətlə deyim ki, asan olmayıb. Heç asan olmayıb, iradəmin sərhədlərini sınayacaq qədər getmişəm. Amma bu prosesdə çox adamlar tanıdım, tanışlarım artdı. İndi artıq müəyyən bir ətrafım var.

Rəssamlıqla hələ də məşğul olursunuz.

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

Rəsmlə uşaqlıqdan məşğulam. Lap kiçik yaşlarımdan rənglər həyatımın bir hissəsi olub,  həmişə məni cəzb edib. Böyüdükcə anlamışam ki, bu mənim ruh halımdır, özümü bu yolla ifadə edirəm. Lap kiçik yaşlarımdan həm ölkə daxilində, həm də qonşu ölkələr arasında keçirilən yarışlarda, konkurslarda işitrak etmişəm. Çox vaxt da ilk yerləri qazanmışam.  Əvvəllər yağlı boyadan daha çox istifadə edirdim. İndi isə daha çox qarışıq texnikaya üstünlük verirəm. Son zamanlar bir seriya üzərində işləyirəm. Seriya Qadın adlanır. Qadınların adətən üzdən görünməyən müxtəlif ruhi və mənəvi keyfiyyətlərini göstərməyə çalışıram. Bu seriyanı yaratmaq üçün qarışıq texnikadan istifadə edirəm və sərgiləmək üçün hazırda İtaliyanın müxtəlif qalereyaları ilə əməkdaşlıq edirəm.

Lakin təkcə rəssamlıqla məşğul deyiləm, illərlə bədii quraşdırmalar, fotoqrafiya və s. kimi incəsənət sahələri ilə məşğul olmuşam, yenə sərgilərə qoşulmuşam, yarışlarda iştirak etmişəm. Deyim ki, bu yarışlardan bol diplomlar qazanmışam.

Pandemiyanın ilk illərində karantin dövrünü necə idarə etdiniz?

Səmimi desəm, o qədər pis keçmədi. Hamı kimi mən də İtaliyan otaq yoldaşımla qapımızı bağlayıb oturduq evdə. Amma həmin müddətdə Gucci üçün çalışırdım. Əslində, həmin müddət digər vaxtlarda olduğundan çox işləyirdim. Heç xəbərim olmadı vaxt necə keçdi, çox işləyirdim amma maraqlı idi.

View this post on Instagram

A post shared by Gucci Beauty Official (@guccibeauty)

Guccidə iş təcrübənizdən danışın

Ora işə girmək asan olmayıb. Davamlı Gucci və Gucci kimi böyük şirkətlərə iş üçün müraciət edirdim. Sənədləri göndərəndən hətta bir il keçmişdi ki, iki fərqli departamentindən müsahibəyə çağırdılar. Mən artıq illər idi ki, interyer dizayn üzrə çalışırdım. Ancaq meni qrafik dizayn şöbəsinə təklif etdilər. Beləcə işə başladım.

Guccidə mənə yeni olan hər detal üçün ayrılan diqqət idi. Nəhayətdə bu detallar çox gözə çarpmır, amma bu detalların üzərində biz bir-iki ay işləyirdik. Son məhsul bəlkə də sadə görünür, amma arxasında çox iş durur. Çünki kiçik detallar bir məhsulun illərlə bazarda qalmasının səbəbi ola bilər. O üzdən detallara xüsusi diqqət yetirilirdi. Mən işlədyim şöbə qrafik işləri, rəng və detalların dizaynı ilə məşğul olurdu. Çox maraqlı təcrübə idi.

View this post on Instagram

A post shared by Gucci Osteria (@gucciosteria)

Sizin portfeldə Kristal Zalı və s. kimi Bakıda tanınmış məkanların dizaynlarını görmüşəm. Onları İtaliyaya gəlməzdən əvvəl işləmisiniz?

Bəli. Milana ikinci magistr təhsili almağa getməzdən əvvəl Kristal Zalın dizaynı ilə məşğul olan şirkətdə dizayner kimi çalışırdım, həmin dövrdə tək orda yox, həmçinin o ərazidə həyata keçirilən tikintilərin dizaynında az olsa da rolum olub – Bayraq Meydanı, o ətrafda olan muzeylər, restoranlar və s. – hardasa 10 il əvvəl o ərazi boş idi – bizim ofisin dizaynerləri orada işləyirdi. Həmin zamanlar mən qrafik dizayner kimi işlədiyim şirkət həmin ərazinin inkişafına cəlb olunmuşdu. Çox maraqlı dövr idi mənim üçün, çox gözəl işlər gördük. Amma elə o vaxtlar idi ki, Milana getməli oldum və hiss etdim ki, artıq Milanda qalıb özümü inkişaf etdirmək istəyirəm, bir daha təhsil almaq qərarına gəldim. Amma artıq öz işimi qurmaq istəyirəm.

Maraqlıdır, nə kimi layihə var fikrinizdə, İtaliyada olacaq ya Azərbaycanda?

İşi qurmazdan əvvəl ətraflı məlumat vermək istəmirəm, amma rəssamlıq daxil,  yaradıcı bir işlə məşğul olmaq istəyirəm. Həm İtaliya, həm də Azərbaycanla işləmək niyyətim var. Bu iki ölkənin mədəniyyətini bir araya gətirəcək bir incəsənət layihəsi üzərində işləyirəm. Əsas məncə mədəniyyətlərin ünsiyyətidir, onda hər iki tərəf öyrənir. O demək deyil ki, azərbaycanlılarla italiyanlar arasında birgə layihə olanda təkcə azərbaycanlılar öyrənəcək. Bir çox məlumatlar italiyanlar üçün yeni olacaq, ən azı dünya görüşləri bizim zonaya genişlənəcək.

View this post on Instagram

A post shared by FiDanΑrt_Designer ARTist (@fidanart)

Azərbaycanda öz arzusunun ardınca getmək istəyən gənclərə məsləhətiniz nə olardı?

Təhsil vacibdir. İnteryer dizayn təkcə proqramdan istifadə etməyi bilmək deyil. Bu qədər bəsit deyil dizaynerlik. İşin texniki tərəfini bilmək yaxşıdır, ancaq təhsil bazasını güclü etmək vacibdir. İstedad vacibdir.

Ancaq deyərdim dünya görüşü də eyni ilə vacibdir. Bir yerdə qalmasınlar. Gözü və düşüncəsi açıq olsunlar. Görüb götürməyə açıq olsunlar. Bir müəllimim vardı, deyirdi, davamlı maraqlanın, öyrənin, görəcəksiniz ki, sizin ağlınıza gələn fikirlər başqalarının ağlına illər əvvəl gəlib və yaradıb. Siz artıq mövcud olanın nəsə bir hissəsini, detalını dəyişin və o yenilik olacaq. Ona görə açıq fikirli olmaq, davamlı başqalarından öyrənmək, fikir mübadiləsi aparmaq çox vacibdir.

“Made in İtaly” sizin üçün nə deməkdir və bu təcrübədən biz necə yararlana bilərik?

Ağlıma ilk gələn söz keyfiyyətdir. Keyfiyyətli və uzun ömürlü iş gəlir fikrimə. Bu təcrübədən yararlanmağın yollarını qaynayıb qarşımaq, gənclərin bu təcrübəni öyrənməsi yolu ilə tapmaq olar. Gənclərin qarşılıqlı mübadiləsinə ciddi fikir vermək lazımdır. Deyərdim ki, bizim çox istedadlı gənclərimiz var, çox dəyərli mütəxəssislərimiz, yaxşı əl qabiliyyəti, ideyaları olan insanlarımız var. Yəni ki, potensialımız var, sadəcə üzə çıxarılması, təlimlənməsi və tanınması lazımdır.

Məqaləni ingilis dilində buradan oxuya bilərsiniz

Filed Under: Qaloş Jiquli, Uncategorized Tagged With: Azerbaijan, azərbaycan, dizayner, interyer dizayner, İtaliya, rəssam

Transition, Sustainability and (re)Definition of Luxury in Making

March 4, 2022 by Aynura Maye

With aspiring fashion designer Leyla Babayeva on fashion as a bigger social phenomenon than vanity blowout and more

Hello, folks! Galosh Jiguli series is here again – with probably the youngest talent. Meet Leyla Babayeva, junior fashion designer who has been among 20 students at Marangoni Institute selected by Tod’s Academy for its “Re-generation” project. Skilled in painting, another passion of hers, she expresses her artistic side through her designs. A true believer of sustainability as the (re)definition of luxury and hard-working designer towards her goals, she seems to grow comfortable with returning home arms full of awards on sustainability projects – let it be the bottle top challenge in London or reinterpretation of Tod’s DNA in Italy to embrace sustainability. For the latter project, she was mentored by the legendary Tonne Goodman, the sustainability director of Vogue and the stylist for the recent photoshoot of the First Lady Dr.Jill Biden for the cover of Vogue. What a delight for an enthusiastic novice designer whose career is ahead. We talked in depth about Tod’s Re-generation project, evolving definition of luxury and more.

Enjoy

Leyla’s portfolio on Behance

Read the Azerbaijani version here

Leyla, please tell us more about Tod’s Re-generation project.

We are talking about a collaboration project between Tod’s Academy and Marangoni Institute. The project is called Re-generation. This is one of those surprises that you do not expect coming, and you do not know what will come next. It was October last year. One day we came to school to learn that Tod’s has picked 20 students of Marangoni for a special collaboration project. The selection was made by Tod’s itself. This was the second collaboration of the Tod’s Academy with a fashion school. The first one had been with the Central Saint Martin’s University in London, but due to the pandemic related lockdowns, it had entirely been carried out virtually. It was the first time that Tod’s collaborated with an Italian fashion school, and we were lucky enough to have opportunity to move. We were relocated to the Tod’s headquarters in Marche, where also Tod’s Academy operates.

Back to our topic, we were given a week to present our capsule collection with a task to reinterpret Tod’s DNA embracing sustainability. A week is a very short period to reinterpret a brand DNA, above all, to come up with a concept. But you know, we had to deliver. In the end, we managed even to do shootings with the communication students and prepare communication strategy.

Which task was the most difficult one in that week?

Coming up with a concept. There is always a substantial amount of research behind deciding the concept. Once the decision is made, preparation of the moodboard follows. In this case, drawings took only two days, and I had some time left. So, I worked on creating renderings and even prepared one prototype. My concept was inspired by cowboy theme in Western all’Italiana movie. I wanted to create something that Tod’s hadn’t done before. Cowboy theme had already been in the mainstream fashion for a couple of years, but it hadn’t made into Tod’s. Also, another objective was to deliver the message about how Italians maintain and reinterpret their identity when they have to mingle with other cultures. I called my collection “Ride out to the old sundown”. Preserving its heritage is essential for Tod’s, so we had to both reinterpret and preserve.

View this post on Instagram

A post shared by Tod's (@tods)

How did you reinterpret Tod’s DNA in a cowboy style?

First, the gommino. The rubber with “pebbles” that runs thru the sole under the shoe to the heel. It has a signature shape. First, I reinterpreted the shape. Then, re-worked Tod’s name on gommino, which was received positively, including by the director of Marangoni. The logo of the brand has two lions on the sides, I reinterpreted their place of use. The idea was to design a more youthful look that was both classical and sporty. I’d like to emphasize again, the concept, theme selection is paramount to any design. One needs to keep in mind that eventually this concept will be translated into tangible products. Normally, the university gives us a month to decide the theme. Sometimes, couple of months after picking a theme, one realizes that it doesn’t work out and the initial idea needs to be revisited. It is a delicate work and a very important phase in fashion design.

Is like predicting the spirit of time?

Yes, exactly. Speaking of time, one of the objectives for this project was embracing sustainability. We had to reinterpret the DNA of the brand with sustainable materials while preserving its heritage.

Very much like Made in Italy, right? I don’t think this transition period is easy on brands like Tod’s, whose core products are leather goods.

Yes, preserving heritage and identity is important for them. Tod’s core products are leather bags and shoes. The leather collection in the headquarter or call it archive, is simply amazing. I haven’t seen anything of that sort. In this transition period it is not easy to find quality alternatives to leather and this transition is a serious issue for them. Needless to say, faux leather is out of discussion and identifying the right material requires research. My choice fell on mushroom leather and piñatex. It is hard to find these new type of leather materials in Italy, so I had to order them from Spain.

So besides changing the taste, this transition seems to eventually disrupt the supply chain. What other alternatives were used by other students? Did they do selection among the collections?

All students worked on a variety of materials that could be alternative to leather. No selection took place. We are a group of 20 and we proceed with the same group. The jury members at my presentation were Walter Chiapponi, Tod’s creative director, Vogue’s long time fashion director, stylist and current director for sustainability Tonne Goodman, and Vogue Italia’s head of Vogue Talents, CNMI international fashion ambassador Sara Maino. My mentor happened to be Tonne Goodman.

What is coming next for these 20 collections?

It is a secret for us too. We do not know what is going to happen until a week before. We do not have any information yet.

How did you come to study fashion design and what are your future plans?

I love painting since childhood and was good at painting. I loved fashion very much too. After high school, I wasn’t sure which one to pursue. I am grateful to my parents for encouraging me to go after my dreams of being a fashion designer. Actually, I started at the London campus of Marangoni then moved to the Milan campus. It was not an easy decision to make between the Central Saint Martin’s and Marangoni either, eventually I my preference swinged towards Marangoni. But I see difference in two schools of Marangoni. While in London the study is more conceptual and experimental, disconnected from the commercial aspect, in Italy it is a lot about practicality, structure, preserving traditions with commercial end in mind. Having exposure to these two ways of education is really helpful in many ways.

Soon I will graduate from Marangoni, Milan campus. My dissertation is at the end of February. If I decide to do Master’s degree, I’d do it on fashion business. Being a fashion designer is not enough to start a brand. It seems easy, but it is not an easy task. Prior experience would be very helpful.

I am currently interning at the Alessandro Vigilante. This is a new namesake brand. A small company but a robust one. We already participated in Milan Fashion Week, dressed two participants of this year’s San Remo festival. I prepared the sketches of those outfits. In parallel, Alessandro Vigilante is the creative director of the Attico brand. Prior to that, he used to work as a celebrity designer for Gucci, Dolce Gabbana, and Philosophy. So, he is already a well-connected fashion insider. What I like about this place is being part of the whole process. Normally, in big brands, I believe there is division of tasks, so one doesn’t get to see the whole picture of how a brand runs. Starting from March, I will start working as a junior fashion designer at Rossignol, luxury outer wear French brand.

What was your collection for the dissertation?

The collection we prepared for the last year could also be our dissertation. But I found it boring to present the same collection. That’s why I made a fashion film. The topic I chose was about social classes and how appearance and looks shape other’s perception and behavior. I’ve conducted a survey on this. In Baku, Milan and even on LinkedIn I found people from the sector and interviewed them. The result was interesting. Not much has changed since the times when only upper class could wear toga in ancient Rome and the red toga belonged only to the emperor. Today, there are no costumes obviously, but the class behavior is still there. Just like in the past, middle class looks up and imitates the upper class. Take Hermès or Louis Vuitton, the fashion houses that are tightly associated with the high end living and fast fashion brands like Zara constantly imitate them. Departing from this idea, I move on to understand what luxury means in our days – logomania, sustainability or invisible luxury. My conclusion is sustainability and craftsmanship.

How can Azerbaijan benefit from the know-how of Made in Italy in your area? Also, what advice would you give to the younger generation from your lessons learned?

There is a lot of talent in my area. In general, I think, Azerbaijani youth is very talented in handwork, especially in painting. I’d say a lot of work needed to put in for fashion. Taking a short course is not enough, fashion design is not only about sewing dresses. People, especially, the youth love fashion in Baku, they are into fashion. It would just take serious, academic education and experience to nurture new breed of good designers. The same goes to other professions in the sector, such as buyers. It is a very serious profession. We already have couple of established designers working internationally – initiating a dialogue with them would be beneficial, arranging seminars with them would bring valuable insight. Fashion design is not as simple as it sounds.

That is, a fashion designer must understand social tendencies and be able to predict what sort of changes in taste these tendencies will bring along?

Yes, the designer must be able to predict changes in tastes, be able to interpret social tendencies. Also, content is important for organizing fashion events. It is important to have a communication strategy. Regardless, I believe that offering academic level education would be very helpful. We have a rich crafts culture in carpet making, ceramics etc. That could be a good way to integrate or get inspired from. As for the advice to the younger generation, I would say that there is always criticism in the fashion sector. Listen to the criticism, but don’t take it to your heart. Follow your own passion and plans.

Read the Azerbaijani version here

Filed Under: Galosce Zhiguli, Uncategorized Tagged With: Azerbaijan, fashion, fashion design, fashion designer, italian fashion, Marangoni, Tod's

Moda dizayneri kimdir?  Dərzi, sosioloq ya dəb rəssamı?

March 3, 2022 by Aynura Maye

Tod’s brendi üçün kapsul kolleksiya hazırlayan gənc moda dizaynerimiz Leyla Babayeva ilə söhbət

Qaloş Jiquli seriyası sizə isti xəbərlə gəlir. Yəqin ki, həm də ən gənc qonağı ilə – yetişməkdə olan moda dizaynerimiz Leyla Babayeva ilə tanış olun. Leyla lüks İtaliyan ayaqqabları ilə məşhur olan Tod’s brendinin Regenerasiya layihəsi (Re-generation) üçün seçilmiş 20 tələbədən biridir. Layihə hələ tam başa çatmayıb, səbirsizliklə sonunu gözləyirik. Hazırda Maranqoni Moda Dizaynı İnstitutunun Milan filialında təhsilini başa vurmaqdadır. Moda sektoruna gəlməsəymiş, ya ADA Universitetində diplomatiya oxuyacaqmış, yaxud da Rəssamlıq Akademiyasına müraciət edəcəkmiş. Çünki, lap uşaqlıqdan rəssamlıqla məşğul olub və xeyli mükafat və sertifikatlar qazanıb. Lakin valiydenlərinin də dəstəyini gördükdən sonra peşəkar moda dizayneri olmaq arzusunu reallaşdırmaq qərarına gəlib. Rəssamlıq bacarığı indiki işində hava su kimi lazımdır. Çox yaxşı da söhbət tərəfdaşıdır və uzun-uzadı söhbət etmişik. Ürəyi bu işdədir və tanınmış dizayner kimi yetişəcəyi hiss olunur. Məqsədyönlüdür və çalışqandır. Söhbətimiz zamanı maraqlı məsləhətlər verib. Buyurun oxuyun, siz də fikirlərinizi bildirin.

Leylanın dizayn portfeli ilə behance şəbəkəsində tanış ola bilərsiniz.

Tod’s markasını yenidən interpretasiyası üçün Leylanın hazırladığı kolleksiya barədə tam məlumatı Tod’s Akademiyasının saytından oxuya bilərsiniz.

Məqaləni ingilis dilində buradan oxuya bilərsiniz

Leyla, bu son layihə barədə danışın zəhmət olmasa.

Söhbət Tod’s brendinin Regenerasiya (Re-generation) layihəsindən gedir. Bu, artıq faəliyyətinin ikinci ilinə qədəm qoymuş Tod’s Akademiyasının Maranqoni Moda Dizaynı İnstitutu ilə əməkdaşlıq layihəsidir. Əslində mənim gözləmədiyim hadisələrdən oldu. Ötən ilin oktyabr ayı idi. Bir gün dərsə gələndə bizə məlumat verdilər ki, Tod’s Akademiyası Maranqoni institutundan 20 tələbə seçib. Bu tələbələrdən on nəfəri Milan kampusundan, digər on nəfəri isə Florensiya kampusundan idi. Seçim prosesində Maranqoni universiteti iştirak etməmişdir. Tod’s Akademiyası özü tələbələrin portfellərini təhlil edərək seçim etmişdir. Mən Milan kampusundan seçilən on tələbənin arasında idim və bizi nə gözlədiyi barədə heç kimin məlumatı yox idi. ­Tezliklə bizə layihə barədə təqdimat edildi və yeni kolleksiya yaratmaq üçün bir həftə zaman verdilər. Əslində bir həftə bir kolleksiya yaratmaq üçün çox az zamandır, kolleksiyanın mövzusunu seçmək, moodboard (ilham lövhəsi) hazırlamaq və s. vaxt aparan işlərdir. Vaxtın darlığı üzündən iş çətin idi, ancaq çatdırmalı idik. Hətta moda idarəetməsi üzrə təhsil alan tələbələrlə birlikdə peşəkar çəkilişlər edib kommunikasiya strategiyası da hazırladıq. İlk dəfə idi ki, İtaliyan brendi olan Tod’s bir İtaliyan moda məktəbi ilə əməkdaşlıq edirdi. Bundan əvvəlki əməkdaşlığı isə Londonda yerləşən Central Saint Martins Universiteti ilə olmuşdur. Lakin, pandemiya səbəbindən ilk layihə tam olaraq virtual həyata keçirilmişdir. Xoşbəxtlikdən bu il hərəkət imkanı vardı və bizi Tod’s brendinin Marke əyalətində yerləşən baş qərargahına apardılar. Tod’s Akademiyası da orda yerləşirdi.

Həmin bir həftə ərzində ən çətin iş nə oldu?

Konseptin seçilməsi. Ümumiyyətlə, moda dizaynı zamanı konseptin seçilməsi işin ən çətin hissəsidir. Konsept seçimini etdikdən və moodboard hazırlayandan sonra eszikləri iki günə tamamladım. Konsept seçimim və moodboard üçün ilham mənbəyim Western all’Italiana (İtaliyansayağı qərbli) filmi oldu. Kapsul kolleksiyanın adı Ride out to the old sundown idi. Çünki bu filmi italiyanlar çəkmişdilər və kovboy (cowboy) mövzulu film idi. Məqsədim italiyanların digər mədəniyyətlərlə qarışdığında öz kimliyini nə cür saxladıqlarını göstərmək idi. Bundan əlavə, kovboy stili artıq bir neçə ildir ki, dəbə qayıdıb, demək olar ki, bütün markaların kapsul kolleksiya da olsa kovboy stilində məhsulları var, ancaq Tod’s hələ bu mövzuya müraciət etməmişdi. İstəyirdim Tod’s indiyə qədər etmədiyi bir şey edim. Tod’s üçün öz irsini saxlamaq vacibdir. Bu səbəbdən, onun ənənələrini bu yeni stildə interpretasiya etməli idim.

View this post on Instagram

A post shared by Tod's (@tods)

Kovboy stilində nəyi fərqli interpretasiya etdiniz?

Tod’s ayaqqabılarının altında işlənən material “qommino” adlanır. Mən kolleksiyamda qomminonun formasını yenidən işlədim. Bundan əlavə, Tod’s adını balaca qommino ilə işləmişdim və bu Maranqoninin direktoru daxil, çox müsbət qarşılanmışdı. Bu markanın loqosu şirdir və ənənəvi yerləşdirildiyi yerlər var. Onun yerləşdiyi yeri dəyişmişdim, ayaqqabıda başqa yerə yerləşdimişdim. Daha gənc ruhlu, həm klassik, həm də idman tərzini bir araya gətirən interpretasiya üzərində çalışmışdım. Yenə qeyd etmək istəyirəm ki, bütün bu proses üçün konsept seçimi vacibdir. Bu seçimi etmək mənə asan olmadı. Mövzu seçiminin arxasında həmişə araşdırma durur. Məsələn, universitetdə konsept seçimi üçün bizə bir ay zaman verirlər. Hərdən elə olur ki, adam mövzunu seçir, amma iki ay sonra anlayrısan ki, nəsə uyğun gəlmir yaxud alınmır. Həm də nəzərdə saxlamaq lazımdır ki, bu konsept sonda fiziki məhsulda öz ifadəsini tapacaq. Ona görə konsept seçimi moda dizaynında məncə ən mühüm mərhələdir.

Konsepti doğru seçmək zamanın nəbzini tutmaq kimidir...

Bəli eynən. Zaman demişkən, bu layihələr üçün tələblərdən biri də ekoloji dayanaqlı materialların istifadəsi idi (sustainability). Tod’s üçün innovasiya və yaradıcılıq vacib olsa da, irsin qorunması və davam etdirilməsi vacib amillərdir.

Eynən Made in İtaly anlayışı kimi, doğrudur? Amma Tod’s kimi dəri üzərində qurulmuş brendlər üçün məncə bu keçid dövrü asan dövr deyil.

Bəli, ənənəni saxlamaq onlar üçün vacibdir. Tod’s markasının əsas məhsulları dəri sumka və ayaqqabıdır. Məsələn, bu brendin baş qərargahında mənim ən çox yadımda qalan məkan dəri arxivi idi. İnanilmaz geniş çeşidli arxiv idi. Hazırkı keçid dövründə dəri qədər keyfiyyətli alternativlər tapmaq elə də asan deyil və bu keçid onlar üçün ciddi mövzudur. Təbii ki, yalançı dəri istifadəsi məsləhətli deyil, keyfiyyəti müştərinin gözləntisini doğrultmur. Doğru material seçimi də araşdırma tələb edirdi. Sonda seçimim hazırda istifadəyə gəlməyə başlayan göbələk dərisi və ananas yarpağının liflərindən alınan pinyateks adlanan alternativ dəri oldu. Bu dəriləri İtaliyada tapmaq elə asan deyil, İspaniyadan sifariş etdim.

Çox maraqlı məqamdır, bu keçid dövru təkcə zövqlərdə baş verən dəyişikliklə yekunlaşmayacaq, həm də təhcizat zəncirinin konyukturasını dəyişəcək. Bəs digər tələbələr hansı alternativ materiallardan istifadə etmişdilər, bu ilk mərhələrnin sonunda kolleksiyalar arasında seçim edildi?

Bütün tələbələr dəriyə alternativ ola biləcək müxtəlif materiallar üzərində işləmişdir. Xeyir, kolleksiyalar arasında seçim edilmir. Bu ilin Tod’s Akademiyası üçün 20 tələbə seçilib və sona qədər 20 tələbə və tələbələrin yaratdığı 20 kolleksiya ilə davam edirik. Mənim kolleksiyamın təqdimatında münsiflər heyətinin tərkibi Tod’s markasının kreativ direktoru Ualter Çiapponi, Vogue jurnalının uzun illər moda bölməsinin direktoru olmuş, stilist və hazırda ekoloji dayanıqlıq üzrə yazarı Tonne Goodman və Vogue İtaliya jurnalının “Vogue istedadlar” layihəsinin rəhbəri, İtaliya Moda Palatasının moda səfiri Sara Mainodan ibarət idi. Mentorum isə əfsanəvi Tonne Goodman oldu. [red.Bir çox dünya məşhurlarının stilisiti olmaqla yanaşı, Tonne Goodman ABŞ-ın Birinci Xanımı Cill Baydenin Vogue jurnalının üz qabığı üçün son çəkilişlərinin stilisiti olmuşdur.]

Bu 20 kolleksiya üçün növbəti mərhələ nə olacaq?

Bu bizim üçün də sirrdir. Məlumatı ən tez bir həftə əvvəl bilirik. Hələ ki, heç bir məlumatımız yoxdur.

Gələcək planlarınız?

Fevralın sonu dissertasiyanı müdafiə etdikdən sonra Maranqonini bitirəcəm. Magistratura təhsili alsam, yəqin ki, moda biznesinin idarə edilməsi üzrə təhsil alaram. Bir markanın yaradılması üçün təkcə dizayner olmaq kifayət deyil, asan görünür, amma heç də asan iş deyil. Əvvəl təcrübə toplamaq istəyərdim.

Hazırda Alessandro Vigilante markasında təcrübə keçirəm. Bu yeni brenddir, yaradıcısı öz adı altında yaradıb və işini çox uğurlu qurub. Artıq Milan Moda Həftəsində iştirak etdi, bu ilin San Remo festivalının iki iştirakçısını biz geyindirdik. Həmin kostyumların eskizini mən hazırlamışdım. Alessandro Vigilante öz markasından əlavə Attico markasının da yaradıcı direktorudur. Bundan əvvəl isə Gucci, Dolce Gabana, Philosophy kimi brendlərdə məşhurların dizayneri kimi çalışıb. Artıq əvvəlki təcrübəsindən irəli gələrək moda sisteminin içindədir. Eyni zamanda kiçir şirkətdir deyə hər işi bir yerdə eləyirik, çox şey öyrənirəm və fikirləşirəm ki, bu mənim üçün uyğun yerdir. Böyük brendlərdə adətən iş bölgüsü olur və markanın tam işini anlamaq çətin olur.

1 martdan Rossignol brendində kiçik moda dizayneri kimi işə başlayacağam. Bu lüks üst geyimləri üzrə ixtisaslaşmış fransız markasıdır.

Bəs dissertasiya üçün hazırladığınız kolleksiya var?

Son il üçün hazırladığımız kolleksiya həm də bizim dissertasiya işimiz ola bilərdi. Lakin eyni kolleksiyanı təqdim etmək mənə darıxdırıcı gəlirdi. Ona görə dissertasiya üçün moda filmi hazırladım. Seçdiyim mövzu sosial təbəqələşmə və təbəqələr arasındakı fərqlərə aid idi. Filmi hazırlamaq üçün yayda Bakıda olanda Port Baku Mallda, Milanda və hətta Linkedİn sosial platformasında bu sektora aid insanlarla tanış olub sorğu apardım. Sorğunun məqsədi geyim və görüntünün insanların rəftarına təsirini araşdırmaq və anlamaq idi. Sorğumun nəticəsi maraqlı idi. Bu dövrlərdə təbəqələr arasında fərqlərin əriməsi haqqında çox iddialar səsləndirilir. Lakin apardığım sorğunun nəticələri əksini göstərirdi. Bəli, qədimdə bu göstəricilər daha aydın idi – məsələn, qədim Romada yalnız yuxarı təbəqə Toqa üst geyimi geyinə bilərdi və qırmızı Toqa yalnız imperatora məxsus idi. Günümüzdə təbəqələr arasında geyim qaydaları bu qədər sərt olmasa da, keçmiş zamanlarda olduğu kimi sosial təbəqəni bəlli edən göstəricilərdən biridir və eynən keçmiş zamanlarda olduğu kimi, orta təbəqə yuxarı təbəqəni imitasiya edir. Məsələn, Hermes, Louis Viutton yuxarı təbəqənin brendləridir və Zara kimi sürətli moda (“fast fashion”) markaları davamlı bu moda evlərinin imitasiyası ilə məşğuldur. Filmdə bu fikrin davamı olaraq lüks nə deməkdir sualına cavab tapmağa çalışmışam.

Azərbaycanda sizin sahənizdə Made in İtaly tərcübəsindən necə yararlanmaq olar? Gənc nəslə öz təcrübənizdən irəli gələn tövsiyyəniz nə olardı?

Bu sahə üzrə çox istedadlı gənclər var. Xüsusən rəsm sahəsində, məncə, gənclərimiz çox istedadlıdır. Fikrimcə, moda üzərində daha çox çalışılmalıdır, yəni iki-üç aylıq kurs keçmək kifayət deyil, daha dərindən öyrənmək lazımdır. Bu sahə üzrə dörd illik universitet olsa, akademik təhsil olsa məncə yaxşı mütəxəssislərimiz yetişər. Bakıda gənclər dəbi çox sevirlər, ancaq məncə moda dizayneri anlayışını çox sadə qəbul edirlər. Moda dizayneri olmaq təkcə atelye açmaq demək deyil, yalnız dərzilik deyil. Yəni bu qədər sadə anlayış deyil. Eyni fikirlər məncə moda sektoruna aid digər peşələrə, məsələn bayer peşəsinə də aiddir.

Yəni, moda dizayneri sosial cərəyanları anlamalı və bu cərəyanların cəmiyyətin zövqündə yaradacağı dəyişiklikləri proqnoz etməyi bacarmalıdır?

Bəli, zövqlərdə baş verəcək dəyişikliyi əvvəldən proqnoz etməyi bacarmalıdır, sosial tendensiyaları interpretasiya etməyi bacarmalıdır. Moda tədbirlərinin təşkilinə konseptual yanaşmaq vacibdir. Kommunikasiya strategiyasının olması mühümdür. Amma bununla yanaşı, inanıram ki, akademik səviyyədə təhsil mövcud olsa, uğurlu alınar. Dialoq yaratmaq maraqlı fikir olardı. Artıq beynəlxalq səviyyədə uğur qazanmış bir neçə moda dizaynerimiz var, onların iştirakı ilə seminarlar və s. təşkil etmək müsbət nəticələr verər. Bizdə əl işləri çox mükəmməldir, məsələn keramika, xalçaçılıq işləri çox gözəldir. Bu ənənəmizdən faydalana bilərik. Gənc nəslə tövsiyyəmə gəldikdə isə, deyərdim ki, moda sektorunda tənqid həmişə var. Bu tənqidləri dinləyin, amma çox fikir verməyin, öz fikir və arzularınızın ardınca gedin.

Məqaləni ingilis dilində buradan oxuya bilərsiniz

Filed Under: Qaloş Jiquli, Uncategorized Tagged With: Azerbaijan, azərbaycan, fashion, fashion design, fashion designer, moda

From bank counter to the stage of La Scala. The journey of 10 years.

January 31, 2022 by Aynura Maye

­When I first talked to him, I had a feeling that we had known each other for years. With his laid back air, relaxed manners and whimsical comments soon I forgot that we were new acquaintances and let my guards off. I guess I had made one or more out of place jokes that I wish I hadn’t. When I started this series, apparently he was one of the first people I contacted and we did the interview from distance. I discovered a modest and hard-working personality beyond that carefree and playful layer that was hard to see through when we met in person. During the interview, over and over I noticed him avoid talking about his accomplishments, instead focus on what he needed to do (perhaps, the secret of his success is this mindset). Folks, the guest of the Galosh, Zhiguli series for the month of January is Azer Zada, the first Azerbaijani graduate of the La Scala Academy in Milan, Honored Artist of Azerbaijan, who left everything at the age of 19 to pursue his dream to become a professional opera singer.

Check out his site at www.azerzada.com

Read here the original interview in Azerbaijani

View this post on Instagram

A post shared by Arena di Verona (@arenadiverona)

Azer, when we met last it was the summer of 2021 at the Arena di Verona, the 150th anniversary of the Aida Opera. You performed Radames under the direction of already living legend conductor Riccardo Muti. I remember I was so consumed during the whole play trying not to miss a word coming from Radames. I was just proud of you. No doubt, there is a lot of sweat and blood behind this success. How did you get invited to such a prestigious event? What did it mean for your career?

When I received this offer, I was over the clouds. He is such an influential conductor that every musician, every opera singer would want to work with him. It’s great to work with him. I will be performing with him again in mid-December [of 2021], I’m very much looking forward to it. Muti first heard me when I was performing in Aida in Ravenna. He wasn’t conducting but came to the rehearsals and listened to us. Our first acquaintance started there. Then I was invited to a concert in Ravenna and performed with him. Afterwards he invited me to the Arena di Verona. Of course, this was a very important moment for my career and I am grateful to him for this.

Performing on a huge amphitheatre as famous as it is sounds very exciting, yet somehow nerve racking too. All eyes are on you. Everyone else aside, you have your own expectations from yourself.

Of course, the adrenaline is very high. Immense amount of responsibility too. Especially, if it is season’s opening concert at the Arena. All the eyes are on you. There is also a reality. You are a foreigner, but you should not sound like a foreigner. I actually spend a lot of time on it and I must say I really enjoy this work, the rehearsal process itself. But on the day of the play there is a lot of adrenaline and nervousness. Maybe that’s why I picked this career. Good sleep before the performance is also important for me.

https://www.instagram.com/reel/CY7GU9FhZnB/?utm_source=ig_web_copy_link

Let’s to go back to the beginning. How did it all start?

I was born into a family of musicians, there was always music in our house, especially classical music. That’s why I grew up surrounded by music, musicians and artists. But I didn’t practice it until very late, at least professionally even though I had a desire for music since childhood. Regardless, I think when I started, I already started with something. The music was everywhere, I had developed an ear for it, involuntarily accumulated knowledge. One day I made this radical decision to quit my job and follow my passion. Then I was 19 years old working in a bank. Thus everything started. I am grateful to honored artist professor Huseyn Aliyev for the guidance in that early period. When I am in Baku we meet, he checks my voice. He is my first teacher, will always remain so and our relations mean a lot to me. As I said, I started at the age of 19 and before turning 21 I left for Italy. First I studied in Osimo, took some master classes. Since 2014 I live in Milan and I am a graduate of La Scala Academy.

So, you didn’t sing until you were 19 years old. One day you said “That is it, singing is my call!” Is that how did it happen? How did people react? Your family?

Yes, I started when I was 19, didn’t perform before that. At first, the reaction was not very good, even from my father [distinguished musician himself]. Because he didn’t know my voice and capacity. But upon hearing he gave his consent and his blessings. I am grateful to him for that.

It sounds like a story from an inspirational storybook – at the age of 19, one day you leave everything behind to pursue your dream of being a professional tenor. Shortly after you even leave your family behind. Wasn’t it hard?

Of course it was. I miss my family. 28th [January] is 70th anniversary of my father. I can’t be with him on this day because of work. There are new debuts, I need to rehearse. My family understands me, and I am grateful for that. I miss him, my family, my hometown and my country very much.

Why Italy?

You know that Italy is home to opera. I started in Osimo, took master classes in Italy and Spain. Then I decided to try myself at La Scala Academy in Milan. Admission exams were very difficult which shouldn’t be surprise as it is one of the best schools out there in the field. My student years were also wonderful here. During those years I always felt the support of our state. This of course, is encouraging. I have been living in Milan since 2014.

View this post on Instagram

A post shared by Azer Zada (@azer_zada)

When did you feel that your career took off?

Frankly I don’t focus on advancing my career. Rather I work on improving my voice and performance. Of course I try to keep an eye over the general picture but the main focus is on my voice.

How do you work on the quality of your voice?

Speaking in general, our voice is our instrument, and it is individual for everybody. A performer, especially, an opera singer must know his tone, voice and understand which repertoire is good for his voice. It is not an easy task. Things can change with time – ageing, bodily changes, all sorts of changes affect vocal cords. It is a very delicate instrument. For us, protecting this instrument is very important too.

Where was your first performance and did you later return to the same stage in the lead role?

My first performance was at the Opera and Ballet Theater [Baku, Azerbaija], it was a small role in Carmen. I will perform there again in May again in Carmen. This time I will be in the lead role. Of course this is a moment of pride. My first major role there was in the opera L’elisir d’amore, in the role of Nemorino. In March this year I will perform that role again there. I am very excited.

Any plans about joining contests? Also is there a stage where you’re eyeing to perform?

My biggest dream is to do what I love. I think competitions and contests would probably be more suitable for younger people, I am already 31 years old. As for the stage I have been on many stages, including many concerts at La Scala, Bolshoi Theather, Arena. Have performed a duet from Othello, performed in Tosca. I would like to perform at the Metropolitan Opera in New York. I hope it will happen too. I think the most important thing is to focus on self-growth.

You’ve performed a lot of roles but you mentioned Othello and Tosca. Is there a reason?

I perform Tosca a lot in Italy, Russia, France and other countries, in the role of Cavaradossi. As for Othello, I think it takes years of experience to convey the psychological state of this character, the turbulent state of his soul. It is not about comprehension or understanding, I think it requires life experience. This opera has a very complex libretto. I hope that in the next ten years I will feel ready for this role.

View this post on Instagram

A post shared by Azer Zada (@azer_zada)

Let’s switch the focus onto Azerbaijan. You receive invitations to perform. In what ways, always in your area of profession, you think the country may benefit from Italian art and music, Made in Italy know-how?

I receive many invitations and lately have performed there quite often. Playing at my home country is fulfilling. My last performance was in Aida there. While I was there, I gave a master class to young performers. I think, supporting them through information is important. Being informed makes difference when one performs. Intelligence is palpable.

Is there a specific project in mind that you’d like to realize?

I think a lot of work can be done, a lot of projects, ideas. In my opinion, we need to think about the quality first. If there is no quality, the end result may seem uninteresting. Especially when it comes to opera and classical music. You can open an opera studio or inaugurate an academy, these are all great initiatives. But the most important thing is quality. This is my idea – focus on the quality first.

Do these two cultures have similar operas? Have you ever considered synthesizing an opera from both sides?

Frankly I think these two cultures do not have similar operas and this is normal. However, the music of Fikret Amirov’s Sevil opera and Koroglu opera, especially Sevil opera is close to European music and can be easily performed on European stage. I think it would generate interest in any part of the world. Because the theme is very relevant, and the music is very beautiful. In general, our music is very beautiful and rich. It would be great to bring this music to the world stage.

View this post on Instagram

A post shared by Azer Zada (@azer_zada)

What is your lessons learnt that you’d advise to Azerbaijani youths who want to pursue their dreams like you?

I think first comes the mental state. I’d say just feel calm. A lot depends on our mental state. Success comes when we manage to direct our energy in the right direction. It is very important to work on personal growth. Thinking too highly of one’s own skills stalls growth. One should be hungry to know more and grow. Also it is important to have a good grip of one’s own reality. Being honest with ourselves is essential. When a person is sincere with himself and admits to that he does not know that is where learning begins.

Read here the original interview in Azerbaijani.

Filed Under: Galosce Zhiguli, Uncategorized Tagged With: Italian Excellence, Made in Italy, tenor

Bankın dörd divarından La Skala səhnəsinə. 10 ilin yolçuluğu

January 28, 2022 by Aynura Maye

Onunla ilk dəfə söhbət edəndə mənə elə gəldi ki, illərin tanışıyıq. O qədər xoş aurası, sərbəst davranış tərzi, nüanslı, lakin duzlu zarafatları vardı ki, hətta yeni tanış olduğumuzu unutdum və zarafatlarına qoşuldum. Hələ də yadıma düşəndə özümə gülürəm. Bu rubrikanı başlayan zaman onunla əlaqə saxladım. Həmişə məşğul olduğu üçün qaç-qov məsafədən müsahibə etdik. Çox da təvazökar olduğunu anladım. Müsahibə zamanı öz uğurları barədə danışmaqdan yayındığını, daha çox nə etməli olduğu barədə danışdığını görürdüm (uğurunun sirri bəlkə də elə bu düşüncə tərzidir). Sözün qısası, Qaloş, Jiquli rubrikasının yanvar ayının qonağı 19 yaşında hər şeyi buraxıb peşəkar musiqiçi olmaq üçün yola çıxan, Milanın La Skala Akademiyasının ilk azərbaycanlı məzunu, Əməkdar artist Azər Zadədir.

Azərin fəaliyyətini www.azerzada.com saytından izləyə bilərsiniz.

Ps. Bu gün Azərin atasının ad günüdür. İşlərindən dolayı atasının yanında deyil. Azərlə birlikdə Xalq artisti Zaur Rzayevin ad gününü təbrik edirik və can sağlığı arzulayırıq.

Müsahibəni ingilis dilində buradan oxumaq mümkündür

View this post on Instagram

A post shared by Arena di Verona (@arenadiverona)

Azər, sizinlə son dəfə 2021-ci ilin yayında Arena di Veronada görüşmüşdük. Aida operasının 150 illik yubileyi zamanı əfsanəvi dirijor Rikkardo Mutinin rəhbərliyi ilə Aida operasında Radames rolunu canlandıracaqdınız. Yadımdadır, bütün opera boyu ancaq Radamesin səhnəyə çıxmasını gözləyirdim və dediyi hər sözü tam mənası ilə başa düşmək üçün bütün diqqətimi toplamışdım. Sadəcə fəxr edirdim sizinlə. Mutinin diqqətinə gəlmək və bu prestijli tədbirdə ifa etməyin arxasında əminəm ki, uzun illərin  fədakarlığı və böyük zəhməti durur. Necə oldu bu tədbirə dəvət olundunuz? Hesab edirəm ki, bu hadisə sizə həm də yeni imkanlar açdı.

Maestro Muti ilə çalışmaq təklifi mənə gələndə sevincimin həddi hüdudu yox idi. O, elə nüfuzlü dirijordur ki, hər bir musiqiçi, yəni opera ifaçısı onunla işləmək arzusundadır. Təbii ki, mən də özümü bunun üçün çox xoşbəxt hiss edirəm. Onunla çalışmaq möhtəşəmdir. Dekabrın ortaları yenidən çıxışım olacaq, çox böyük səbirsizliklə gözləyirəm. Muti məni ilk dəfə mən Ravennada Aida operasını ifa edərkən duymuşdu. Orada dirijor başqası idi, lakin Muti məşqlərə gəlirdi, bizi dinləyirdi. İlk tanışlığımız oradan başlamışdı. Sonra Ravennada bir konsertə dəvət aldım və onunla ifa etdim. Bundan sonra məni Arena di Veronaya dəvət etdi. Təbii ki, bu mənim kurrikulum və karyeram üçün çox vacib olan an idi. Ona görə də Maestro Mutiyə çox minnətdaram.

Elə böyük və məşhur amfiteatrda ifa. Adama çox həycanlı gəlir, bütün tamaşaçıların gözü üzərinizdədir. Hər kəs bir yana, özünüzün özünüzdən gözləntiləriniz var. Bir az hazırlıqdan, səhnəyə çıxan ərəfədə keçirdiyiniz hisslərdən danışın.

Təbii ki, adrenalin çox yüksək olur, məsuliyyət olur. Ələlxüsus da Arena di Veronanın sezon açılışında çıxış etmək məsuliyyətlidir. Hamının gözü səndədir. Bir də reallıq var. Xaricisən amma gərək xarici kimi səslənməyəsən. Bunun üzərində əslində çox vaxt sərf eləyirəm. Deyim ki, bu çalışma, məşq prosesi özü mənə çox zövq verir. Amma tamaşa günü çox adrenalin, həyəcan olur. Bəlkə də elə ona görə bu sənəti seçmişəm. Tamaşaqabağı yuxu da vacibdir mənim üçün.

https://www.instagram.com/reel/CY7GU9FhZnB/?utm_source=ig_web_copy_link

Bir az əvvələ qayıtmaq istərdim, daha doğrusu xeyli əvvələ, lap başlanğıca. Bu sənəti nə zaman həyat yolunuza çevirdiniz?

Musiqiçi ailəsində doğulduğuma görə evimizdə həmişə musiqi səslənib, xüsusi ilə klassik musiqi. Ona görə istər-istəməz özümdən asılı olmayaraq həmin aurada böyüdüyüm üçün uşaqlıqdan musiqiyə böyük istəyim olub. 19 yaşım olanda bir bankda çalışırdım. Bir gün qərara gəldim ki, işdən çıxım və peşəkar şəkildə bu işlə məşğul olum. Beləliklə, Bakı Musiqi Akademiyasının hazırlıq kursuna daxil oldum. Mənim müəllimim əməkdar artist professor Hüseyn Əliyevdir. Bu gün də o mənim müəllimimdir. Bakıya gedəndə hər zaman evinə gedirəm, məşğul oluruq, səsimə qulaq asır. O mənim ilk müəllimimdir və mənim üçün çox qiymətli bir insandır. Dediyim kimi, 19 yaşında qərar verdim və 21 yaşım hələ tamam olmamışdı ki, mən artıq İtaliyaya yola düşdüm. İlk əvvəl Ozimo adlı şəhərdə təhsil aldım. Təbii ki, çoxsaylı ustad dərsləri aldım. 2014-cü ildən etibarən Milan şəhərində yaşayıram, La Skala Akademiyasının məzunuyam.

Deməli, 19 yaşına qədər musiqi ilə məşğul olmamısınız. Birdən birə, bir səhər durub demisiniz ki, vəssalam, artıq içimdəki gücə qarşı dura bilmirəm, gedirəm ifa etməyə. Ətrafdakıların, ailənizin reaksiyası necə oldu? Ola bilər ki, bu reaksiyadan ehtiyatlanmaq bu qərarın verilməsini belə uzadıb?

Bəli, mən oxumağa 19 yaşımda başlamışam, ondan əvvəl oxumamışam. Doğrudur, 19 yaşınadək evdə daim musiqi olub, musiqiçilərlə əhatə olunmuşam və məncə bu mənim gələcəyim üçün, yəni bu günüm üçün bir him yaradıb. Həmişə atamın yanında idim, daim musiqiçlərlə, sənətkarlarla əhatələnmişdim, dövrəmdə daim sənət ab-havası vardı. Ona görə mən artıq 19 yaşında başlayanda, hesab edirəm, yaşadığım həyatdan dolayı bir ehtiyat bazam vardı. Amma peşəkar kimi yola çıxana qədər bir bankda kredit bölməsində çalışırdım. Bir gün gəldi ki, bu qərarı verdim. Əvvəl reaksiya çox müsbət deyildi, hətta atamdan belə. Çünki bilmirdi səsim necədir, heç vaxt oxumamışdım. Amma səsimi eşidəndən sonra dəstəyini həmişə bildirir. Bunun üçün ona minnətdaram.

Adama hekayə kimi gəlir, 19 yaşında sənətinizi, tutduğunuz yolu tam kənara qoydunuz. Hətta az sonra ailənizdən də ayrılmalı oldunuz. Çətin deyil?

Təbii ki, ailəm üçün darıxıram. Bu ayin 28-i atamın 70 yaşı tamam olur, yubileydir. İşimlə bağlı gedə bilmirəm. İşlərim çoxdur, yeni debütlər var, onlara hazırlaşmalıyam. Ailəm məni anlayır, başa düşür və bunun üçün minnətdarlığımı bildirirəm. Çox darıxıram, doğma şəhər, doğma ölkənin insanın ürəyində yeri başqadır.

Necə oldu ki, İtaliyaya gəlmək qərarı verdiniz? Hardan, necə başladınız?

Bilirsiniz ki, operanın məskəni İtaliyadır və bu səbəbədən bura gəlməyə qərar verdim. Mənə bu istiqamətdə ilk köməyi dostum, həmkarım Əvəz Abdulla göstərdi. Məni Rizvan Sədirxanovla tanış etdi. Rizvan müəllim illər əvvəl Ozima şəhərində yerləşən akademiyanın məzunu olmuşdur. O akademiyanı tanıyırdı və orada yaxşı tenor axtarırdılar. İlk əvvəl mənə qulaq asdı və bundan sonra yardım etdi. Beləcə getdim İtaliyaya təhsil almağa. Daha sonralar İtaliyanın bir çox şəhərində, İspaniyada ustad dərsləri aldım. Daha sonra qərara gəldim ki, özümü Milanın La Skala Akademiyasında sınayım. 2014-cü ildən artıq Milanda yaşayıram. Tələbəlik illərim də burda çox gözəl keçib. Tələbəlik illərimdə dövlətimizdən də daim dəstək hiss etmişəm. Bu mənə təbii ki, stimul verir.

La Skala Akademiyasına daxil olmaq asan olmalı deyil. Seçim çox rəqabətli idi? Sizdən başqa bu akademiyada təhsil almış ya alan azərbaycanlı var?

Bu akademiyaya daxil olmaq çox çətindir. Çünki dünyanın ən yaxşı akademiyalarından biridir. Mən oranın məzunu olmuşam və məndən sonra yaxın dostum kolleqam bas-bariton Məhərrəm Hüseynov oranı bitirib və hazırda Mariinski Teatrının solisti kimi karyerasını qurur. Artıq çoxalırıq yavaş-yavaş.

Nə zaman hiss etdiniz ki, karyeranız pərvazlandı? Solo ifanız nə zaman, hansı rolla baş tutdu?

Açığı heç vaxt karyeramın necə getdiyi barədə düşünmürəm. Bir az fəqli prizmadan yanaşıram. Son illər əsas diqqətimi daha çox öz üzərimdə işləməyə yönəltmişəm. Yəni karyeramı irəlilətmək yox, özümü təkmilləşdirmək üzərində çox çalışıram. Təbii ki, ümumi şəkli nəzərimdə saxlamağa çalışıram, amma əsas iş səsimin üzərində qurulur. Səsimin keyfiyyətini artırmaq, daha rahat ifa edə bilmək üçün çalışıram.

Səsin üzərində işləmək nə deməkdir? Necə işləyirsiniz səsin keyfiyyətinin üzərində?

Ümumilikdə bütün insanların, xüsusən, opera ifaçılarının səs instrumenti çox individualdır. İfaçı gərək öz səs tonunu tanısın, səsinə hansı repertuarın uyğun olduğunu anlasın. Deyim ki, bu heç də asan iş deyil. Zamanla orqanizm dəyişir, digər dəyişikliklər baş verir. Bütün bunlar səsə öz təsirini göstərir. Səs telləri çox incədir və hər hansı dəyişiklik özünü hiss etdirir. Bütün bu səbəblər üzündən səsin qorunması çox vacibdir.

View this post on Instagram

A post shared by Azer Zada (@azer_zada)

İlk ifanız harda olub və daha sonralar baş rol ifaçısı kimi eyni səhnəyə qayıtmısınızmı?

İlk ifam Opera və Balet teatrında olub. Ora məni müəllimim Hüseyn Bağırov aparmışdı, onun sayəsində orada debüt etmişəm. İlk ifam Karmen operasında kiçik bir rol idi. Qarşıdan gələn may ayında yenə orada ifam olacaq. Elə Karmen operasında. Bu dəfə baş rolu ifa edəcəm. Təbii ki, bu xüsusi qürur anıdır. 2009-cu ildə orda kiçik rol ifa etdim, 2012-ci ildə artıq eyni səhnədə daha böyük rolda çıxış edirdim. Çünki 2010-cu ildə İtaliyaya oxumağa getmişdim. İlk böyük rolum orda Sevgi Şərbəti (L’elisir d’amore) operasında, Nemorino rolunun ifası ilə olmuşdur. İrəlidə, 9 martda Opera və Balet Teatrında o rolu yenidən ifa edəcəm. Təbii ki, mənə çox maraqlıdır.

İtaliyanın bəzi tanınmış müsabiqələrinin  qalibisiniz. Hansı beynəlxalq müsabiqənin qalibi olmaq istəyərdiniz və hansı səhnədə gözünüz var, orda ifa etmək istəyərdiniz?

Ən böyük arzum odur ki, sevdiyim işlə məşğul olum. Fikirləşirəm ki, müsabiqə və konkurslar yəqin ki, daha gənclər üçün uyğun olar, artıq 31 yaşım var. Səhnəyə gəldikdə isə, La Skalada bir çox konsertlərdə iştirak etmişəm, məsələn, Otellodan duet ifa etmişəm, Toskadan ifa etmişəm. Arena di Veronada, Bolshoy Teatrda ifa etmişəm. Digər bir çox səhnələrdə ifa etmişəm. İstəyərdim ki, Metropolitan Operasında ifa edim, Nyü Yorkda. İnşallah o da olar. Məncə ən əsası özünü təkmilləşdirmək və öz üzərində çalışmaq lazımdır.

Çox rollar ifa etmisiniz, amma Otello ve Toskanın adını çəkdiniz, bir səbəbi var?

Toska operasını çox ifa eləyirəm, İtaliya, Rusiya, Fransa və digər ölkələrdə ifa etmişəm. Kavaradossi rolunu canladırıram. Otelloya gəldikdə isə, bu obrazın psixoloji durumunu, ruhunun təlatümlü halını çatdırmaq üçün məncə illərin təcrübəsi lazımdır. Buna dünya görüşü deməzdim, həyat təcrübəsi lazımdır. Bu operanın çox qəliz librettosu var. Ümid eləyirəm ki, növbəti on ildə özümü bu rola hazır hiss edəcəm.

View this post on Instagram

A post shared by Azer Zada (@azer_zada)

Diqqəti Azərbaycana yönəldək. Azərbaycana dəvətlər alırsınız və ifalarınız olur. Sizcə, sizin peşənizlə bağlı İtaliyanın incəsənət və musiqi, ümumilikdə, Made in İtaly təcrübəsindən, necə faydalanmaq olar? 

Azərbaycana son illərdə çox dəvətlər alıram. Öz evimdə ifa etmək mənə həm çox maraqlıdır, həm də məsuliyyətdir. İnsanın ürəyində öz evinin yeri bir başqa olur. Sonuncu dəfə orada Aida operasını ifadə etdim. Həmin ərəfədə bir çox ifaçılarla görüşdüm. Məndən 14-15 yaş gənc musiqiçilər idi. Bir dost, bir sənət yoldaşı kimi öz biliklərimi onlarla bölüşməyə çalışıdım. Məqsədim bacardığım qədər onlara məlumatlandırmaq yolu ilə dəstək vermək idi. Çünki, ağıllı insanlar öz ifalarından bilinir, yüksək intellekt hiss olunur. Təbii ki, bu həm də insanın öz üzərində işlədiyini bəlli edən bir göstəricidir. Ona görə də çalışıram ki, gənclərimizə ustad dərsləri vasitəsi ilə bir faydam dəysin.

Fikrinizdə mədəniyyət istiqamətində həyata keçirmək istəyərdiniz konkret bir plan varmı?

Məncə çox iş görmək olar, çox planlarlar, ideyalar fikirləşmək olar – konsertlər, tamaşalar və s. Fikrimcə, əsas keyfiyyət barədə düşünmək lazımdır. Əgər keyfiyyət yoxdursa, işin nəticəsi maraqsız görünə bilər. Məncə ən başda keyfiyyət gəlməlidir. Xüsusi ilə, indi, 2021-ci ildə [müsahibənin bir hissəsi 2021-ci ilin sonlarında alınmışdır], ələlxüsus söhbət opera və klassik musiqidən gedirsə. Opera studiyası açmaq olar, yaxud bir akademiya təsis etmək olar, bunlar hamısı gözəl təşəbbüslərdir. Amma ən əsası keyfiyyətin olmasıdır. İdeyam budur – diqqəti keyfiyyət üzərində cəmləşdirmək lazımdır.

İki xalqın bir birinə bənzər operaları varmı? Heç hansısa bir operanın sintezini etmək barədə düşünmüsünüzmü?

Açığı, məncə iki xalqın bir birinə bənzər operaları yoxdur və bu normaldır. Amma məsələn, Fikrət Əmirovun Sevil operasının və Koroğlu operasının, amma əsas Sevil operasının musiqisi Avropa musiqisinə daha yaxındır və daha rahatlıqla avropa səhnələrində ifa etmək olar. Məncə dünyanın hər bir tərəfində göstərmək olar. Çünki mövzusu çox aktualdır və musiqisi çox gözəldir. Ümumiyyətlə, musiqimiz çox gözəl və zəngindir. Bu musiqini dünyaya çatdırmaq və insanlara dinlətdirmək gözəl olardı.

Sizin kimi arzularının ardınca getmək istəyən azərbaycanlı gənclərə bu illərin sizə öyrətdiyi məsləhət nə olardı?

Məncə ən əsası odur ki, insan özünü sərbəst hiss etsin. Cünki insanın ruhi vəziyyətindən çox şey asılıdır. İnsan enerjisini lazımlı istiqamətə yönləndirə biləndə uğur da gəlir. Daim öz üzərində işləmək çox vacibdir. Mən bilirəm deyib arxayın düşməli deyil. İnsan nə qədər bilmirəm deyə fikirləşirsə, daha çox öz üzərində çalışır. Bundan əlavə, insanın öz reallığını düzgün qiymətləndirməsi vacibdir. Özümüzlə səmimi olmaq da digər amillərdən biridir. İnsan özü ilə səmimi olub nəyisə bilmədiyini özünə etiraf edəndə artıq öyrənməyə başlayır. Mən bilirəm, ehtiyacım yoxdur deyə düşünmək insanı yanlış yerdə saxlayır. Artıq 11 ildir ki, bu işlə məşğul oluram, müəyyən uğurlarım var, amma həmişə deyirəm ki, bilmirəm, ona görə də daha çox bilmək arzusu ilə yaşayıram.

View this post on Instagram

A post shared by Azer Zada (@azer_zada)

Müsahibəni ingilis dilində buradan oxumaq mümkündür

Filed Under: Qaloş Jiquli, Uncategorized

ACT N1 – Galib Gassanoff

December 27, 2021 by Aynura Maye

Brand: Act N1
Co-founders: Galib Gassanoff and Luca Lin
E-shop: actn1.com

The first guest of the “Galosce, Zhiguli” series is Galib Gassanoff – an emerging designer in Milan, co-founder of the fashion brand Act N1. His designs and garments are his way of dealing with his childhood memories and thoughts on traditions, human rights, freedoms etc. Contrasting elements making parts of a whole garment is the defining feature of his designs.

Galib Gassanoff (left), Luca Lin (right) – Co-founders of Act N1. Source: actn1.com

Galib, if I’m not wrong, it was 2017, friends in Italy were forwarding a news to me. It was about a young Azerbaijani fashion designer Galib Gassanoff, who together with young Chinese designer Luca Lin won a prestigious fashion contest organized by Vogue Italy and Altaroma. As far as I understand, it is quite a competitive contest. Tell us about this contest, in general, and how all it happened with you, with which design did you guys join?

When we knew about this contest, we were already preparing our third collection. So we submitted it. After a few rounds we reached the final round. This contest, “Who is on Next?” is established in 2005 to support emerging designers in Italy. Especially in 2017, in the year when we participated, the jury was made up of prominent faces in fashion. Among them were Silvia Venturini Fendi, Pier Paolo Piccioli, Giambattista Valli, Suzy Menkes and Sara Maino. 

“Who’s on Next” 2017. Galib Gassanoff and Luca Lin together with Emanuele Farneti and Silvia Venturini Fendi. Source: Galib Gassanoff.

We, together with my creative partner Luca Lin created ACT N ° 1 in 2016 based on our childhood memories. In our collections, we regularly talk about social issues, problems, human freedoms and our cultures. The collection we presented at the abovementioned  contest was about unity, respect and love, regardless of religion, language, race or gender. In the clothes, we used the details of Azerbaijani carpets, as well as prints inspired by the traditional watercolors of China. To cut short, the jury was impressed by our work and this brought us victory.

https://www.instagram.com/p/BWUm-OZHneL/?utm_source=ig_web_copy_link
The collection that brought victory to Galib and Luca. 2017

So up until then you had already set up your own company, right? How and where did you create it? What category do you design, what is your entry price?

Yes, after studying fashion design and art direction in Milan, in 2016 we set up the ACT N °1 brand in two rooms at my partner Luca’s house in Reggio Emilia. As we both know dressmaking, we managed to take off with little investment. Although we started with women’s, over time we moved to unisex. Now we are starting with men’s. At the moment, we are presented in more than 80 multi-brand boutiques around the world. In addition to Italy, our brand is offered in the United States, China, Japan and other countries.

The positioning is entrance to luxury, and the price range is comparable to Max Mara. Twice in February and September of 2021, we introduced the ACT N ° 1 x Marella limited capsule collection globally in all Marella boutiques.

Sala delle Cariatidi – Palazzo Reale di Milano. Source: Galib Gassanoff

As a result of this victory, the Italian Fashion Chamber or Camera Moda has included you in the official calendar of Milan Fashion Week. How many times a year do you have a show on this calendar? Also, please tell us a little about the preparation process for the shows. 

Since September 2018, we have a regular schedule. The show takes place twice a year, in September and in February at Milan Fashion Week. The show is a major event that brings together the press, buyers and critics. Preparations take about two months and we work on the new collection, music, lightining, installation, five-day casting, fitting etc. Finding venue is one of the most difficult part of the preparation work. Milan Museum of Technology and the Royal Palace were among the most remarkable venues that we were able to present our shows.

Museo della Scienza e della Tecnica Milano, Sala Cavallerizze. Source: Galib Gassanoff

Let’s focus on Azerbaijan. I know that you are in touch with passionate youth in Azerbaijan and you guys carry out some projects. How, you think, we can benefit from Italian know how, Made in Italy experience and where do you see a potential? 

At the moment, I see a lot of potential for interior design in our youth. But I do not feel it in fashion. There is some talent, but they either do not have proper means or shy away from expressing their creativity. Self-confidence is at the heart of everything. It is necessary not to stop, to look around, to grow by showing interest in different areas. I think we need to draw conclusions from the Italian experience. We can build the industry just by learning and applying.

https://www.instagram.com/p/CWX4P_-tuZd/?utm_source=ig_web_copy_link

Do you have any specific project regarding fashion, culture, or design?

I have ideas and plans to develop some sectors – let it be art or industry. My wish is that the unknown talented youth gets to express their creativity, emerge and build bright future. We have a great theater history, but I think we need to upgrade the quality of the costumes. Equally, our heritage of national costumes is very rich. I think it would be very good both to enrich this heritage and to define criteria to ensure quality of these garments. In general, I think there is need for some series work on this area.

https://www.instagram.com/p/CXQu8RqNpu7/?utm_source=ig_web_copy_link

Your advice from lessons learned to Azerbaijani youth who wants to purse their dreams like you?

There is no need to make excuses. Follow your dreams. Express yourself without fear or hesitation. Look around, explore, one grows thru learning. You will often hear “it is impossible!” Do not listen. What matters most is that you believe in yourself. If you do, everything will work out.

Click to read the original interview in Azerbaijani language.

Filed Under: Galosce Zhiguli Tagged With: actn1, AQA Series, aynura maye, designer, emerging designer, fashion, fashion designer, Galib Gassanoff

ACT N1 – Qalib Həsənov. Moda

December 23, 2021 by Aynura Maye

Moda markası: Act N1
Həm-yaradıcılar: Qalib Həsənov və Luca Lin
İnternet mağazası: actn1.com

“Qaloş Jiquli” silsilə müsahibələrin ilk qonağı Milanda yeni parlayan moda dizayneri, ACT N1 markasının həm-yaradıcısı Qalib Həsənovdur. Qalibin yaratdığı geyimlər sadəcə geyim deyil, konseptdir, sosial ünsiyyət vasitəsidir. Onun dizaynlarının səciyyəvi xüsusiyyəti təzadlı elementləri bir geyimdə birləşdirməkdir. Hazırladığı geyimlər uşaqlıq xatirələrinin ifadə formasıdır.

Qalib Həsənov (sol), Luca Lin (sağ) – Act N1 moda markasının həm-yaradıcıları. Mənbə: actn1.com

Salam Qalib. Səhv etmirəmsə, 2017-ci il idi, İtaliyada müxtəlif tanışlarım Azərbaycanla bağlı bir xəbəri mənə yönləndirirdilər. Xəbər Qalib Həsənov adlı azərbaycanlı gənc moda dizaynerinin Luca Lin adlı gənc çinli dizaynerlə Vogue İtaliya və AltaRomanın birgə təşkil etdiyi müsabiqədə qalib gəlməsi barədə idi. Anladığım qədər bu yarış çox rəqabətli yarışdır. Ümumilikdə bu müsabiqə və necə oldu ki, bu müsabiqədə iştirak etdiniz, hansı dizaynla iştirak etdiniz – bu barədə danışın zəhmət olmasa. 

Artıq üçüncü kolleksiyanı hazırlayırdıq ki, bu müsabiqə haqda məlumatlandıq və işlərimizi göndərdik. Bir neçə turdan sonra finala keçdik. ”Who is on Next?” adlanan bu müsabiqə İtaliyada yaranan gənc markalara dəstək məqsədi ilə 2005-ci ildə yaradılıb. Moda sektorunun inkişafında əhəmiyyətli rol oynayır. Xüsusən, biz iştirak etdiyimiz il – 2017-ci ildə münsiflər heyəti moda dünyasının tanınmış simalarından təşkil olunmuşdur. Onlardan bir neçəsini sadalayım – Fendi moda evinin hazırkı dizayneri və Fendi ailəsinin davamçısı Silvia Venturini Fendi; Valentino moda evinin dizayneri Pier Paolo Piccioli, eyni adlı markasını yaratmış dizayner Giambattista Valli, Vogue jurnalının 25 müxtəlif dildəki rəqəmsal nəşrini birləşdirən Online Vogue İnterational seqmentinin baş redaktoru, OBE titulunun daşıyıcısı, britinaliyalı moda tənqidçisi Suzy Menkes, Vogue İtalia jurnalının xüsusi layihələr üzrə direktor müavini, İtaliya Moda Palatasının beynəlxalq moda səfiri Sara Maino münsiflər heyəti sırasında idilər. 

Qalib Həsənov və Luca Lin Vogue Italia jurnalının baş redaktoru Emanuele Farneti və Silvia Venturini Fendi ilə. Vogue İtalia və Altaromanın birgə təşkil etdiyi “Who’s on Next?” müsabiqəsi. 2017-ci il. Mənbə: Qalib Həsənov

ACT N°1 markasını biz 2016-da yaradıcı ortağım Luca Linlə öz uşaqlıq xatirələrimiz əsasında qurmuşuq. Kolleksiyalarımızda mütəmadi olaraq sosial məsələlərdən, problemlərdən, insan azadlıqlarından və bizə məxsus mədəniyyətlərdən bəhs edirik. Elə həmin müsabiqədə təqdim etdiyimiz kolleksiya insanların dinindən, dilindən, irqindən, genderindən asılı olmayaraq birlik olub bir-birinə hörmətlə, sevgiylə yanaşmasından bəhs edirdi. Geyimlərdə Azərbaycan xalçalarına aid detallardan, Çinin tarixi sulu boyalarından ilhamlanaraq düzəltdiyimiz basmalardan istifadə etmişdik. İşimiz ümumilikdə münsiflərə çox gözəl təəsüratlar bağışlamış, yüksək qiymətləndirilmiş və bizə qələbə gətirmişdi.

https://www.instagram.com/p/BWUm-OZHneL/?utm_source=ig_web_copy_link
Luca və Qalibə qələbə qazandıran kolleksiya. 2017-ci il.

Amma artıq bu vaxta qədər öz moda şirkətinizi yaratmışdınız, doğrudur? Necə, harda yaratdınız? Hansı kateqoriya üzrə dizayn edirsiniz, qiymət siyasətiniz necədir?

Bəli, Milanda moda dizaynı və bədii idarəetmə üzrə təhsil aldıqdan sonra 2016-cı ildə Reggio Emilia şəhərində ortağım Lucanın evində iki otaqda ACT N°1 markasını qurduq. Özümüz biçmə-tikmə bacardığımız üçün çox az vəsaitlə başlayıb irəliləyə bildik. Qadın geyimi ilə başlasaq da zamanla uniseksə keçdik. Hazırda kişi geyiminə də başlayırıq. İndi dünyanın 80-dən artıq çoxmarkalı butikində şatışdayıq. Markamız İtaliyadan başqa ABŞ, Çin, Yaponiya və digər ölkələrdə də bazara daxil olmuşdur. ACT N°1 markasının satış mövqeyi lüksə giriş olaraq tənzimlənib, qiymət civarı Max Mara ilə müqayisə oluna bilər. 2021-ci ilin Fevral və Sentyabr aylarında iki dəfə ACT N°1 x Marella limited kapsul kolleksiyasını bütün dünyadakı Marella butiklərində müştərilərə təqdim etmişik.

Milan Kral Sarayı. Kariatidi zalları. ACT N1 defilelərinin təşkil olunduğu məkanlardan biri. Mənbə: Qalib Həsənov

Bu qələbənin nəticəsi olaraq İtaliya Moda Palatası sizi Milan Moda Həftəsinin rəsmi kalendarına daxil etdi. Bu kalendar üzrə ildə dəfileniz neçə dəfə olur? Həm də hazırlıq prosesi barədə bir az bizə danışın zəhmət olmasa. 

2018-ci ilin sentyabrından mütəmadi olaraq ildə iki dəfə, sentyabr və fevral aylarında Milan Moda Həftəsində rəsmi cədvəldə nümayişimiz olur. Numayiş mətbuatın, alıcıların, kritiklərin cəmləşdiyi böyük bir layihədir. İki ay yeni kolleksiyanın hazırlanması, musiqi, işıqlar, quraşdırma, beş gün isə kasting/fitting və s. üzərində çalışırıq. İşin ən çətin tərəflərindən biri məkan seçimidir. Milan Texnologiya Muzeyi və Kral sarayının zallarından biri ən yaddaqalan məkanlarımızdan olmuşdur.

Milan Elm və Texnika Muzeyi. Mənbə: Qalib Həsənov

Diqqəti Azərbaycana yönəldək. Bilirəm ki, həvəskar gənclərlə ünsiyyətdəsiniz və müəyyən bir layihələr həyata keçirirsiniz. Sizcə, Made in İtaly təcrübəsindən hansı istiqamətlərdə faydalanmaq olar və hansı sahələrdə potensial görürsünüz? 

Hazırda interyer sahəsində gənclərdə çox potensial görürəm. Ancaq moda sahəsində bunu hiss etmirəm. Bir neçə gənc var, lakin ya şəraiti yoxdur, ya yaradıcılığını büruzə verməkdən çəkinir. Hər şeyin başında özünə inam durur. Dayanmamaq, ətrafa baxmaq, fərqli sahələrə maraq göstərərək inkişaf etmək lazımdır. İtaliyan təcrübəsindən məncə nəticə çıxarmaq lazımdır. Öyrənməklə və tətbiq etməklə industriya qurmaq lazımdır.

https://www.instagram.com/p/CWX4P_-tuZd/?utm_source=ig_web_copy_link

Fikrinizdə mədəniyyət, moda və dizayn istiqamətlərində konkret bir plan varmı ki, həyata keçirmək istəyərdiniz?

Mənim fikrimdə bir neçə sahəni inkişaf etdirmək üçün planlar var. İstər incəsənət, istərsə iqtisadiyyat sahəsində. İstəyim odur ki, Azərbaycanda bu sahədə tanınmayan, özünü sınamaq istəyən qabiliyyətli gənclərin potensialı ortaya çıxsın, parlaq gələcək qursunlar. Böyük teatr tariximiz var, lakin, fikrimcə, orada olan geyimlərin keyfiyyətinin qaldırılması lazımdır. Milli geyim irsimiz çox zəngindir. Düşünürəm ki, həm bu irsi inkişaf etdirmək, həm də bu geyimlərin keyfiyyətli hazırlanması üçün meyarlar müəyyən etmək çox yaxşı olardı. Ümumiyyətlə, fikirləşirəm ki, bu sahədə çox ciddi işə ehtiyac var.

https://www.instagram.com/p/CXQu8RqNpu7/?utm_source=ig_web_copy_link

Sizin kimi arzularının ardınca getmək istəyən azərbaycanlı gənclərə bu illərin sizə öyrətdiyi məsləhət nə olardı?

Heç nəyi bəhanə gətirmək lazım deyil. Arzularınızın arxasınca gedin. Qorxmadan, çəkinmədən özünüzü ifadə edin. Ətrafa baxın, araşdırın, insan öyrəndikcə böyüyür. Tez-tez ”mümkün deyil!” eşidəcəksiniz, qulaq asmayın. Əsas sən özün inanırsansa, hər şey həyata keçəcək.

Filed Under: Qaloş Jiquli Tagged With: actn1, aynura maye, azərbaycan, dəb, fashion, moda, Qalib Həsənov, Qaloş Jiquli

  • Page 1
  • Page 2
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

  • Email
  • Facebook
  • Instagram
  • LinkedIn
  • Twitter
  • YouTube

Aynura Maye

Currently exploring the know how of Made in Italy through the stories of those who create it. Individuals. Also, tracking fellow youth from my land Azerbaijan who built themselves in Italy.
Enjoy
xx

Subscribe

Archive

  • October 2022
  • June 2022
  • May 2022
  • April 2022
  • March 2022
  • February 2022
  • January 2022
  • December 2021
  • April 2021
  • March 2021
  • February 2021
  • November 2020
  • October 2020
  • September 2020
  • August 2020
  • July 2020
  • April 2020
  • March 2020
  • February 2019
  • January 2019
  • November 2018
  • October 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy

Footer

Aynura Maye

Currently exploring the know how of Made in Italy through the stories of those who create it. Individuals.

Also, tracking fellow youth from my land Azerbaijan who built themselves in Italy.

Enjoy xx

Aynura

More

Subscribe

For Exciting Discoveries

info@fashionsymbols.com

  • Email
  • Facebook
  • Instagram
  • LinkedIn
  • Twitter
  • YouTube

From the Blog

Gaetano Castelli. Master of Set Design

By Aynura Maye

Co.Ro. Jewels – Wearable Architecture

By Aynura Maye

Invisible Shades of Success. Artist Designer Fidan (Ilqar) Abdullazade

By Aynura Maye

Copyright © 2025 · Infinity Pro on Genesis Framework · WordPress · Log in